ความฝันของฟิรอาวน์
1 อยู่มาอีกสองปีเต็ม ฟิรอาวน์ทรงฝันว่าทรงยืนอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 2 ทันใดนั้นมีโคเจ็ดตัวอ้วนพีงามน่าดูขึ้นมาจากแม่น้ำไนล์นั้น กินใบอ้ออยู่ 3 แล้วนี่แน่ะ มีโคอีกเจ็ดตัวซูบผอมน่าเกลียด ตามขึ้นมาจากแม่น้ำไนล์ มายืนข้างโคอ้วนพีที่ริมฝั่งแม่น้ำไนล์ 4 โคที่ซูบผอมน่าเกลียดได้กินโคอ้วนพีงามน่าดูทั้งเจ็ดตัวนั้นเสีย แล้วฟิรอาวน์ตื่นบรรทม 5 พระองค์บรรทมหลับไปอีก ทรงฝันครั้งที่สองว่า นี่แน่ะ มีต้นข้าวต้นเดียวออกรวงเจ็ดรวง เป็นข้าวเมล็ดเต่งงามดี 6 แล้วมีรวงข้าวเจ็ดรวงงอกขึ้นมาภายหลัง เป็นข้าวลีบและเกรียมเพราะลมตะวันออก 7 รวงข้าวลีบเจ็ดรวงนั้นได้กลืนกินรวงข้าวงามดีเจ็ดรวงนั้นเสีย แล้วฟิรอาวน์ตื่นบรรทม และทรงทราบว่าเป็นความฝัน 8 เมื่อรุ่งเช้า พระองค์รุ่มร้อนพระทัย จึงรับสั่งให้เรียกโหรและพวกนักปราชญ์ทั้งปวงของอียิปต์มาเข้าเฝ้า แล้วฟิรอาวน์ทรงเล่าความฝันให้พวกเขาฟัง แต่ไม่มีใครทูลบอกความหมายของความฝันนั้นแด่ฟิรอาวน์ได้
9 ขณะนั้นหัวหน้าพนักงานเชิญถ้วยเสวยจึงทูลฟิรอาวน์ว่า “วันนี้ข้าพระบาทระลึกถึงความผิดของข้าพระบาท 10 คือฟิรอาวน์ทรงพระพิโรธแก่เหล่าข้าราชการ ทรงขังข้าพระบาทไว้ในคุกที่บ้านผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ด้วยกันกับหัวหน้าพนักงานทำขนม 11 ข้าพระบาททั้งสองฝันในคืนเดียวกัน ทั้งข้าพระบาทและเขา ความฝันของแต่ละคนมีความหมายต่างกัน 12 มีชายหนุ่มชาวฮีบรูคนหนึ่งอยู่ที่นั่น เป็นคนใช้ของผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ เมื่อข้าพระบาททั้งสองเล่าความฝันให้เขาฟัง ชายนั้นก็บอกความหมายของความฝันของแต่ละคนให้ข้าพระบาททั้งสองฟัง 13 เขาบอกความหมายของความฝันให้ข้าพระบาททั้งสองอย่างไร ก็เป็นไปอย่างนั้น คือฟิรอาวน์ทรงตั้งข้าพระบาทไว้ในตำแหน่งเดิม แต่อีกคนนั้นถูกแขวนคอ”
14 ฟิรอาวน์จึงรับสั่งให้เรียกนบียูสุฟมา เขาก็รีบไปนำท่านออกมาจากคุกใต้ดิน เมื่อท่านโกนศีรษะผลัดเสื้อผ้าแล้วก็เข้าเฝ้าฟิรอาวน์ 15 ฟิรอาวน์ตรัสกับนบียูสุฟว่า “เราฝันไป ไม่มีใครบอกความหมายของความฝันได้ เราได้ยินว่า เมื่อเจ้าได้ฟังความฝัน เจ้าก็สามารถบอกความหมายของความฝันได้” 16 นบียูสุฟจึงทูลตอบฟิรอาวน์ว่า “ไม่ใช่ข้าพระบาท อัลลอฮฺต่างหากจะประทานคำตอบอันควรแก่ฟิรอาวน์” 17 ฟิรอาวน์จึงตรัสกับนบียูสุฟว่า “ในความฝันของเรานั้น นี่แน่ะ เรายืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำไนล์ 18 โคเจ็ดตัวอ้วนพีงามน่าดูขึ้นมาจากแม่น้ำไนล์ กินใบอ้ออยู่ 19 แล้วโคอีกเจ็ดตัวตามขึ้นมา ไม่งามแต่น่าเกลียดมากและซูบผอม เราไม่เคยเห็นมีโคน่าเกลียดอย่างนี้ทั่วแผ่นดินอียิปต์เลย 20 โคที่ซูบผอมน่าเกลียดนั้นกินโคอ้วนพีเจ็ดตัวแรกนั้นเสีย 21 เมื่อกินหมดแล้วก็ไม่มีใครรู้ว่ามันกินเข้าไป เพราะยังน่าเกลียดอยู่เหมือนเดิม แล้วเราก็ตื่นขึ้น 22 ในความฝันของเราอีกครั้ง1 เรายังเห็นต้นข้าวต้นหนึ่ง มีรวงเจ็ดรวงงอกขึ้นมา เป็นข้าวเมล็ดเต่งและงามดี 23 กับเห็นข้าวอีกเจ็ดรวงงอกขึ้นมาภายหลังเป็นข้าวเหี่ยวลีบ และเกรียมเพราะลมตะวันออก 24 รวงข้าวลีบนั้นกลืนกินรวงข้าวดีเจ็ดรวงนั้นเสีย เราเล่าความฝันนี้ให้โหรฟัง แต่ไม่มีใครบอกความหมายของความฝันได้”
25 นบียูสุฟจึงทูลฟิรอาวน์ว่า “ความฝันของฟิรอาวน์มีความหมายอย่างเดียวกัน อัลลอฮฺทรงสำแดงให้ฟิรอาวน์ทราบสิ่งที่พระองค์จะทรงทำ 26 โคอ้วนพีเจ็ดตัวนั้นคือเจ็ดปี และรวงข้าวดีเจ็ดรวงนั้นก็คือเจ็ดปี เป็นความฝันเดียวกัน 27 โคเจ็ดตัวซูบผอมน่าเกลียดที่ขึ้นมาภายหลังคือเจ็ดปี กับรวงข้าวเจ็ดรวงลีบและเกรียมเพราะลมตะวันออกนั้น คือเจ็ดปีที่กันดารอาหารด้วย 28 เป็นจริงอย่างที่ข้าพระบาททูลฟิรอาวน์ คืออัลลอฮฺทรงสำแดงให้ฟิรอาวน์ทรงทราบสิ่งที่พระองค์จะทรงทำ 29 นี่แหละ จะมีอาหารบริบูรณ์ทั่วแผ่นดินอียิปต์ถึงเจ็ดปี 30 หลังจากนั้นจะเกิดการกันดารอาหารอีกเจ็ดปี จนประชาชนจะลืมความอุดมสมบูรณ์ในแผ่นดินอียิปต์เสีย การกันดารอาหารจะล้างผลาญแผ่นดิน 31 เพราะการกันดารอาหารที่เกิดขึ้นตามมานี้ ประชาชนจึงจำความอุดมสมบูรณ์ในแผ่นดินไม่ได้ ด้วยว่าการกันดารอาหารนั้นรุนแรงยิ่งนัก 32 ที่ฟิรอาวน์ทรงฝันสองครั้ง ก็หมายความว่าสิ่งนั้นอัลลอฮฺทรงกำหนดไว้แล้ว และอัลลอฮฺจะทรงทำให้สำเร็จในเร็วๆ นี้ 33 เพราะฉะนั้นขอฟิรอาวน์ทรงเลือกคนที่มีความคิดดี มีปัญญา ตั้งให้ดูแลแผ่นดินอียิปต์ 34 ขอฟิรอาวน์ทรงทำดังนี้คือทรงจัดพนักงานไว้ทั่วแผ่นดิน และเก็บผลหนึ่งในห้าส่วนของดินแดนอียิปต์ไว้ตลอดเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์นั้น 35 ให้พวกเขาเก็บอาหารในปีที่อุดมสมบูรณ์เหล่านั้นซึ่งจะมาถึงไว้ และสะสมข้าวด้วยอำนาจของฟิรอาวน์ไว้เป็นอาหารในเมืองต่างๆ และให้พวกเขาเฝ้าดูแลไว้ 36 อาหารนี้จะได้เป็นเสบียงสำรองให้แก่แผ่นดินระหว่างเจ็ดปีที่กันดารอาหาร ซึ่งจะเกิดขึ้นในดินแดนอียิปต์ ดังนี้แผ่นดินจะไม่พินาศไปเพราะการกันดารอาหาร”
นบียูสุฟได้เป็นใหญ่
37 ฝ่ายฟิรอาวน์และข้าราชการทั้งปวงต่างเห็นชอบในข้อเสนอนี้ 38 ฟิรอาวน์ตรัสกับบรรดาข้าราชการว่า “พวกเราจะหาคนที่มีฤทธานุภาพของอัลลอฮฺอยู่ด้วยเหมือนคนนี้ได้หรือ?” 39 ฟิรอาวน์จึงตรัสกับนบียูสุฟว่า “เพราะอัลลอฮฺได้ทรงสำแดงเรื่องทั้งสิ้นนี้แก่เจ้า จึงไม่มีใครที่มีความเข้าใจและมีปัญญาเหมือนเจ้า 40 เจ้าจะเป็นผู้ดูแลราชสำนักของเรา2 และให้ประชาชนทั้งหมดของเราทำตามคำของเจ้า เว้นแต่พระที่นั่งเท่านั้นที่เราจะเป็นใหญ่กว่าเจ้า” 41 ฟิรอาวน์ตรัสกับนบียูสุฟอีกว่า “เราให้ท่านอยู่เหนือแผ่นดินอียิปต์ทั้งหมด” 42 ฟิรอาวน์ทรงถอดแหวนตราออกจากพระหัตถ์ ทรงสวมให้ที่มือนบียูสุฟ กับให้สวมเสื้อผ้าป่านเนื้อละเอียด และทรงสวมสร้อยทองคำให้ที่คอ 43 ให้นบียูสุฟใช้ราชรถคันที่สองที่เป็นของพระองค์ มีคนร้องประกาศข้างหน้าว่า “คุกเข่าลง” ดังนี้แหละ พระองค์ทรงตั้งท่านให้อยู่เหนือดินแดนอียิปต์ทั้งหมด 44 ฟิรอาวน์ตรัสกับนบียูสุฟอีกว่า “เราคือฟิรอาวน์ เราจะไม่ให้คนทั่วแผ่นดินอียิปต์ยกมือยกเท้าได้ เว้นแต่เจ้าจะอนุญาต” 45 ฟิรอาวน์ประทานนามนบียูสุฟว่า ศาเฟนาทปาเนอาห์ และประทานอาเสนัทบุตรีโปทิเฟราผู้ประกอบพิธีทางศาสนาเมืองโอนให้เป็นภรรยา นบียูสุฟก็ออกไปทั่วดินแดนอียิปต์
46 เมื่อนบียูสุฟเข้าเฝ้าฟิรอาวน์กษัตริย์แห่งอียิปต์นั้น ท่านอายุได้ 30 ปี แล้วท่านก็ทูลลาฟิรอาวน์ออกเดินทางไปทั่วดินแดนอียิปต์ 47 ในเจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์นั้น แผ่นดินก็เกิดผลมากมาย 48 นบียูสุฟสะสมอาหารของทั้งเจ็ดปีซึ่งมีอยู่ในดินแดนอียิปต์ไว้หมด เก็บอาหารไว้ในเมืองต่างๆ อาหารที่เกิดขึ้นในที่ดินรอบเมืองใดก็เก็บไว้ในเมืองนั้น 49 นบียูสุฟสะสมข้าวไว้ดุจเม็ดทรายในทะเล มากมายจนต้องหยุดนับเพราะนับไม่ถ้วน
50 ก่อนถึงปีกันดารอาหาร นบียูสุฟมีบุตรชายสองคน ซึ่งนางอาเสนัทบุตรีโปทิเฟรา ผู้ประกอบพิธีทางศาสนาเมืองโอนมีให้ท่าน 51 นบียูสุฟเรียกลูกหัวปีว่า มนัสเสห์3 “เพราะว่าอัลลอฮฺโปรดให้ข้าพเจ้าลืมความยากลำบากทั้งปวง และพงศ์พันธุ์ทั้งหมดของบิดาเสีย” 52 บุตรที่สองท่านเรียกชื่อว่า เอฟราอิม4 “เพราะว่าอัลลอฮฺโปรดให้ข้าพเจ้ามีพงศ์พันธุ์ทวีขึ้นในดินแดนที่ข้าพเจ้าได้รับความทุกข์ใจ”
53 เจ็ดปีที่อุดมสมบูรณ์ในดินแดนอียิปต์ก็ล่วงไป 54 จึงเริ่มเกิดการกันดารอาหารเจ็ดปี5ดังที่นบียูสุฟทำนายไว้ การกันดารอาหารนั้นเกิดทั่วแคว้นทั้งหลาย แต่ทั่วดินแดนอียิปต์ยังมีอาหารอยู่ 55 เมื่อชาวอียิปต์อดอยาก ประชาชนก็ร้องทูลขออาหารต่อฟิรอาวน์ ฟิรอาวน์มีรับสั่งแก่ชาวอียิปต์ทั้งหลายว่า “ไปหานบียูสุฟ ท่านบอกอะไร ก็จงทำตาม”6 56 การกันดารอาหารแผ่ไปทั่วแผ่นดิน นบียูสุฟก็เปิดฉางออกขายข้าวแก่ชาวอียิปต์ เพราะการกันดารอาหารในแผ่นดินอียิปต์รุนแรงมาก 57 ยิ่งกว่านั้นคนจากทุกประเทศทั่วแผ่นดินก็มาหานบียูสุฟที่อียิปต์เพื่อซื้อข้าว เพราะการกันดารอาหารร้ายแรงไปทั่วแผ่นดิน
1ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่า อีกครั้ง แต่มีในฉบับกรีกและฉบับซีเรีย
2กจ.7:10
3แปลว่า การทำให้ลืม
4คำฮีบรู หมายถึง มีลูกดก
5กจ.7:11
6ยน.2:5
