ถ้าขาดน้ำ…ร่างกายเราจะตายใน 3 วัน แต่ถ้าขาด “น้ำแห่งชีวิต” จิตวิญญาณเราจะตายทันที!!!
อีซากำลังเดินทางไปยังแคว้นกาลิลี ระหว่างทางพักเหนื่อยข้างบ่อน้ำ มีหญิงชาวสะมาเรียคนหนึ่งมาตักน้ำ
อีซา : “ขอน้ำให้เราดื่มหน่อยได้ไหม?”
หญิงชาวสะมาเรีย : “ท่านเป็นยาฮูดี (ยิว) ส่วนดิฉันเป็นหญิงชาวสะมาเรีย ท่านมาขอน้ำจากดิฉันได้อย่างไร?”
อีซา : “ถ้าเจ้ารู้จักของที่อัลลอฮฺประทานและรู้จักผู้ที่ขอน้ำจากเจ้า เจ้าคงจะขอจากผู้นั้นและผู้นั้นจะให้น้ำซึ่งให้ชีวิตแก่เจ้า”
หญิงชาวสะมาเรีย : “ท่านเจ้าข้า ท่านไม่มีอะไรที่จะใช้ตักน้ำและบ่อก็ลึก ท่านจะได้น้ำซึ่งให้ชีวิตมาจากไหน? ท่านยิ่งใหญ่กว่านบียะอฺกูบบรรพบุรุษของเราผู้ซึ่งให้บ่อนี้แก่เราหรือ? และนบียะอฺกูบเองกับลูกหลานตลอดจนฝูงสัตว์ก็ดื่มน้ำจากบ่อนี้”
อีซา : “ทุกคนที่ดื่มน้ำนี้จะกระหายอีก แต่ผู้ใดดื่มน้ำที่เราให้จะไม่กระหายอีกเลย อันที่จริงน้ำซึ่งเราให้เขานั้นจะกลายเป็นน้ำพุในตัวเขาพลุ่งขึ้นสู่ชีวิตนิรันดร์”
หญิงชาวสะมาเรีย : “ท่านเจ้าข้า โปรดให้น้ำนั้นแก่ดิฉันเพื่อดิฉันจะไม่กระหายอีกและไม่ต้องกลับมาตักน้ำที่นี่เสมอๆ”
บทสนทนาข้างบ่อน้ำทำให้เราตระหนักถึงความสำคัญของน้ำ หากเราไม่ได้ดื่มน้ำเราคงจะไม่สามารถดำรงอยู่ได้ เช่นเดียวกันจิตวิญญาณของเราก็ไม่สามารถดำรงอยู่ได้โดยปราศจากน้ำแห่งชีวิต และน้ำแห่งชีวิตนั้นจะมาจากที่ไหนล่ะ ถ้าไม่ใช่อีซา อัล-มะซีฮ์
