“ผมพยายามเชื่อฟังทำตามชารีอะฮ์ทุกอย่างแล้ว ละหมาดวันละ 5 ครั้ง ถือศีลอด บริจาคเงินแก่คนยากจน คนทั่วไปก็มองว่าผมเป็นคนดีคนหนึ่ง แต่… มันมีบางอย่างที่ขาดหายไป ผมรู้สึกไม่มีสันติสุขในใจ แล้วหากถึงเวลาที่ผมต้องจากโลกนี้ไป ผมไม่มั่นใจว่าจะได้ ขึ้นสวรรรค์หรือลงนรก”
ผมเคยมีคำถามเหล่านี้อยู่วนเวียนอยู่ในใจผมเสมอ โดยเฉพาะช่วงถือศีลอด
ผมรู้สึก “กลัวตาย” เพราะผมไม่รู้ว่าจุดจบของผมจะสิ้นสุดอยู่ปลายทางใด
ผมไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันแห่งการพิพากษา
จนวันที่ผมได้พบกับ “ทางเที่ยงตรง” ความกลัวเหล่านี้ก็หายไปจากชีวิตผมตลอดกาล
ในตอนต่อไป ผมจะเล่าให้ฟังว่า ทางเที่ยงตรง คืออะไร