มีคนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาหาท่านและคุกเข่าลงวิงวอนท่านว่า "เพียงแต่ท่านพอใจก็จะบันดาลให้ข้าพเจ้าหายสะอาดได้"
ท่านอีซาสงสารเขาจึงยื่นมือแตะต้องคนนั้น กล่าวกับเขาว่า "เราพอใจแล้ว จงหายสะอาดเถิด"
ในทันใดนั้นโรคเรื้อนก็ออกจากตัวเขาไปและคนนั้นได้รับการชำระให้สะอาด
……………………………………
ท่านอีชาเดินเลียบระหว่างแคว้นสะมาเรียและแคว้นกาลิลี และขณะที่ท่านกำลังเข้าไปใน
หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีคนโรคเรื้อนสิบคนมาพบท่าน
พวกเขายืนอยู่แต่ไกล และส่งเสียงร้องว่า "ท่านอีซานายเจ้าข้า โปรดเมตตาเราเถิด"
เมื่อท่านเห็นแล้วจึงกล่าวกับเขาว่า "จงไปสำแดงตัว แก่พวกผู้ประกอบพิธีทางศาสนาเถิด"
เมื่อพวกเขากำลังเดินไปก็หายสะอาด !!
คนหนึ่งในพวกนั้นเมื่อ เห็นว่าตัวเองหายโรคแล้ว จึงกลับมาสรรเสริญอัลลอฮฺด้วยเสียงดังและกราบลงที่เท้าของท่านอีซาขอบคุณท่าน
ท่านอีซาจึงกล่าวว่า "มีสิบคนหายสะอาดไม่ใช่หรือ? แต่เก้าคนนั้นอยู่ที่ไหน? ไม่มีใครกลับมาสรรเสริญอัลลอฮฺนอกจากคนที่ไม่ใช่ยาฮูดีคนนี้หรือ? "
แล้วท่านกล่าวกับคนนั้นว่า "จงลุกขึ้นและไปเถิด ความศรัทธาของท่านทำให้ตัวท่านหายปกติแล้ว"
……………………………….
อินญีล มาระโก 1:40-42
อินญีล ลูกา 17:11-19
