รักต้องเสียสละ
ระหว่างคนหลายร้อยคน กับ ลูกชายตัวน้อยเพียงคนเดียว ถ้าจำเป็นต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องตาย คุณจะเลือกช่วยใคร
ผู้ชายคนหนึ่งทำงานเป็นคนสับรางรถไฟ เขามีลูกชายเพียงคนเดียวที่เขารักมาก และลูกชายของเขาก็ชอบดูรถไฟมากๆ เช่นกัน พ่อจึงมักจะพาลูกชายไปทำงานกับเขาด้วย
ในขบวนรถไฟนั้นเต็มไปด้วยคนที่
มีความสุข
โดดเดี่ยว
โกรธ
เห็นแก่ตัว
ติดยา
เมื่อรถไฟใกล้จะถึงจุดที่เขาต้องทำหน้าที่สับราง พ่อบอกลูกชายว่า “ลูกรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพ่อไปสับรางรถไฟก่อน อย่าไปไหนนะ รออยู่ตรงนี้แค่ 30 นาที”
“ครับพ่อ”
ณ สะพานข้ามแม่น้ำแห่งหนึ่ง ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้รถไฟวิ่งผ่านได้ แต่โดยปกติแล้ว สะพานจะถูกยกขึ้นเพื่อสะดวกต่อการสัญจรทางเรือ และจะถูกเลื่อนลงเมื่อมีรถไฟผ่านเท่านั้น
วันนี้ก็เช่นกัน ชายคนนั้นเข้าประจำการตำแหน่งยกสะพานลงเพื่อให้รถไฟวิ่งผ่าน
ในขณะที่รถไฟกำลังจะมาถึง เรือลำหนึ่งยังคงเคลื่อนตัวอย่างช้าๆอยู่กลางแม่น้ำ บริเวณสะพานที่เขาจะต้องเลื่อนลง ชายคนนี้รอให้เรือผ่านสะพานไปก่อน เพื่อเขาจะเลื่อนสะพานลงได้ และเขารู้ว่า ยังทันเวลาก่อนที่รถไฟจะมาถึง
ลูกชายตัวน้อยเห็นรถไฟใกล้เข้ามาแล้ว แต่สะพานยังไม่ถูกเลื่อนลง เด็กน้อยพยายามเรียกบอกพ่อ แต่ก็ไม่ได้ยิน
เด็กน้อยพยายามจะช่วยพ่อ จึงพยายามเดินเข้าไปใกล้พ่อให้มากขึ้น
เด็กน้อยผลัดตกลงไปในช่องเล็กๆ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสะพาน
“พ่อ พ่อ ช่วยด้วย”
ผู้เป็นพ่อได้ยินเสียงเรียกจึงหันไปตามเสียง พบว่าลูกชายติดอยู่ใต้สะพานที่เขาจะต้องเอาลงแล้ว
“ถ้าไปช่วยลูกตอนนี้ รถไฟทั้งขบวนจะตกลงไปในแม่น้ำ แล้วคนมากมายจะต้องตาย แต่ถ้าเลื่อนสะพานลงในตอนนี้ รถไฟจะข้ามแม่น้ำไปได้อย่างปลอดภัย แต่สะพานจะทับลูกชายที่รักจนตาย”
อ่านมาถึงตรงนี้ ถ้าเป็นคุณ “จะเลือกช่วยใคร”
ระหว่าง “คนเหล่านั้นในขบวนรถไฟ” กับ “ลูกชายอายุเพียง 4 ขวบซึ่งเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ”
ผู้ชายคนนี้เลือก “เลื่อนสะพานลง”
เพื่อคนมากมายจะรอด เขาจำเป็นต้อง “เสียสละ” ลูกชายคนเดียวของตัวเอง
ความรักของอัลลอฮฺก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกันครับ
“เพราะว่าอัลลอฮฺทรงรักโลกดุนยามาก จนถึงขนาดประทานอัล-มะซีฮฺผู้เป็นที่รักยิ่งผู้เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่ศรัทธาในท่านนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์” อินญีล ยะหยา 3:16
