1 แล้วนบีอิสหากก็เรียกนบียะอฺกูบมา ให้พรและกำชับเขาว่า “อย่าแต่งงานกับหญิงคานาอัน 2 แต่ลุกขึ้นไปปัดดานอารัม ไปยังบ้านเบธูเอลบิดาของแม่เจ้า ที่นั่นเจ้าจงแต่งงานกับบุตรหญิงคนหนึ่งของลาบันพี่ชายแม่ของเจ้า 3 ขออัลลอฮฺผู้ทรงอานุภาพยิ่งประทานพรแก่เจ้า และโปรดให้เจ้ามีลูกดกทวียิ่งขึ้น จนได้เป็นมวลชนชาติทั้งหลาย 4 ขอพระองค์ประทานพรของนบีอิบรอฮีม1แก่เจ้า และแก่เชื้อสายของเจ้าด้วย เพื่อเจ้าจะได้ดินแดนซึ่งเจ้าอาศัยอยู่นี้เป็นกรรมสิทธิ์ ซึ่งอัลลอฮฺประทานแก่นบีอิบรอฮีม” 5 นบีอิสหากก็ส่งนบียะอฺกูบไป นบียะอฺกูบก็ไปปัดดานอารัม ไปหาลาบัน บุตรชายของเบธูเอลคนอารัมพี่ชายของเรเบคาห์ มารดาของนบียะอฺกูบและเอซาว
เอซาวแต่งงานกับบุตรสาวของนบีอิสมาอีล
6 ฝ่ายเอซาวเห็นว่านบีอิสหากให้พรนบียะอฺกูบ และส่งเขาไปยังปัดดานอารัมเพื่อหาภรรยาจากที่นั่น และเมื่อนบีอิสหากให้พรเขานั้นท่านกำชับเขาว่า “เจ้าอย่าแต่งงานกับหญิงคานาอัน” 7 นบียะอฺกูบเชื่อฟังบิดามารดา และไปยังปัดดานอารัม 8 เมื่อเอซาวเห็นว่าหญิงคานาอันไม่เป็นที่พอใจนบีอิสหากบิดาของเขา 9 จึงไปหานบีอิสมาอีลและรับมาหะลัทบุตรหญิงของนบีอิสมาอีลบุตรชายของนบีอิบรอฮีม น้องสาวของเนบาโยทมาเป็นภรรยา นอกเหนือภรรยาซึ่งเขามีอยู่แล้ว
ความฝันของนบียะอฺกูบที่เบธเอล
10 นบียะอฺกูบออกจากเบเออร์เชบาเดินไปยังฮาราน 11 ท่านมาถึงที่แห่งหนึ่ง และพักอยู่ที่นั่นในคืนนั้น เพราะดวงอาทิตย์ตกแล้ว ท่านเอาหินก้อนหนึ่งมาหนุนศีรษะ แล้วนอนลงที่นั่น 12 ท่านฝันว่ามีบันไดอันหนึ่งตั้งขึ้นบนแผ่นดิน ยอดถึงชั้นฟ้า มลาอิกะฮฺทั้งหลายของอัลลอฮฺกำลังขึ้นลงอยู่บนนั้น2 13 พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่เหนือบันได3และทรงกล่าวว่า “เราคืออัลลอฮฺผู้ทรงเป็นพระผู้เป็นเจ้าของอิบรอฮีมบิดาของเจ้า และพระเจ้าของอิสหาก แผ่นดินซึ่งเจ้านอนอยู่นั้นเราจะให้แก่เจ้าและเชื้อสายของเจ้า4 14 เชื้อสายของเจ้าจะเป็นเหมือนผงคลีบนแผ่นดิน เจ้าจะแผ่กว้างออกไปทางทิศตะวันตกและทิศตะวันออก ทางทิศเหนือและทิศใต้ พงศ์พันธุ์มนุษย์ทั้งหมดจะได้รับพรเพราะเจ้าและเพราะเชื้อสายของเจ้า5 15 นี่แน่ะ เราอยู่กับเจ้า และจะพิทักษ์รักษาเจ้าทุกแห่งหนที่เจ้าไป และจะนำเจ้ากลับมายังดินแดนนี้ เพราะเราจะไม่ทอดทิ้งเจ้า จนกว่าเราจะได้ทำสิ่งซึ่งเราพูดไว้กับเจ้า” 16 นบียะอฺกูบตื่นขึ้นจากหลับก็พูดว่า “พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ ณ ที่นี้แน่ทีเดียว แต่ข้าเองไม่รู้” 17 ท่านกลัวและพูดว่า “สถานที่นี้น่ายำเกรงนัก สถานที่นี้ไม่ใช่อื่นใดเลย เป็นที่ประทับของอัลลอฮฺ และนี่คือประตูชั้นฟ้า”
18 นบียะอฺกูบจึงลุกขึ้นแต่เช้ามืด เอาก้อนหินซึ่งใช้หนุนศีรษะ ตั้งขึ้นเป็นเสาศักดิ์สิทธิ์ และเทน้ำมันบนยอดเสานั้น 19 ท่านเรียกสถานที่นั้นว่าเบธเอล6 แต่ก่อนเมืองนั้นชื่อลูส 20 แล้วนบียะอฺกูบปฏิญาณว่า “ถ้าอัลลอฮฺทรงอยู่กับบ่าว ทรงพิทักษ์รักษาทางที่บ่าวจะไป ประทานอาหารให้บ่าวรับประทาน และเสื้อผ้าให้บ่าวสวม 21 จนบ่าวกลับมาบ้านบิดาของบ่าวโดยสวัสดิภาพแล้ว อัลลอฮฺจะทรงเป็นพระผู้เป็นเจ้าของบ่าว 22 และก้อนหินนี้ซึ่งบ่าวตั้งไว้เป็นเสาศักดิ์สิทธิ์ จะเป็นที่ประทับของอัลลอฮฺ และทุกสิ่งที่พระองค์ประทานแก่บ่าว บ่าวจะมอบถวายหนึ่งในสิบแด่พระองค์”
1ปฐก.17:4-8
2ยน.1:51
3แปลได้อีกว่า ทรงอยู่ข้าง ๆ ท่าน
4ปฐก.13:14-15
5ปฐก.12:3; 22:8
6แปลว่า สถานที่อันบริสุทธิ์ของอัลลอฮฺ
