พันธสัญญาที่อัลลอฮฺทรงทำกับนบีนูหฺ
1 อัลลอฮฺประทานพรแก่นบีนูหฺและบุตรทั้งหลายของท่าน ทรงบอกแก่พวกเขาว่า “จงมีลูกดกทวีมากขึ้นจนเต็มแผ่นดิน1 2 สัตว์ทั้งปวงบนแผ่นดิน นกทั้งปวงบนท้องฟ้า สัตว์ที่เลื้อยคลานทั้งสิ้นบนแผ่นดิน และปลาทั้งสิ้นในทะเลจะกลัวและหวาดหวั่นต่อพวกเจ้า เรามอบสัตว์ทั้งปวงไว้ในมือของพวกเจ้า 3 ทุกสิ่งที่มีชีวิตเคลื่อนไหวไปมาจะเป็นอาหารของเจ้า เราจะยกของทุกอย่างให้แก่เจ้า ดังที่เรายกพืชเขียวสดให้แก่เจ้าแล้ว 4 แต่ห้ามกินเนื้อพร้อมกับชีวิตของมัน คือเลือดของมัน2 5 และที่แน่ๆ คือโลหิตที่เป็นชีวิตของพวกเจ้านั้นเราจะทวง เราจะทวงจากมือของสิ่งมีชีวิตทั้งปวง จากมือของมนุษย์ เราจะทวงชีวิตมนุษย์จากมือของพี่น้องของเขา 6 ใครทำให้มนุษย์โลหิตไหล3 มนุษย์จะทำให้โลหิตผู้นั้นไหลเหมือนกัน เพราะอัลลอฮฺทรงสร้างมนุษย์ ตามแบบของพระองค์4 7 พวกเจ้าจงมีลูกทวีมากขึ้น5 จงอยู่เต็มแผ่นดินและทวีมากขึ้นในนั้น”
8 อัลลอฮฺจึงทรงบอกแก่นบีนูหฺและบุตรทั้งหลายว่า 9 “นี่แน่ะ เราเองเป็นผู้ตั้งพันธสัญญาของเราไว้กับพวกเจ้า และกับพงศ์พันธุ์ที่มาภายหลังเจ้า 10 และกับบรรดาสัตว์มีชีวิตที่อยู่กับพวกเจ้าด้วย ทั้งนกและสัตว์ใช้งานและสัตว์ป่าทั้งหมดที่อยู่กับพวกเจ้า จากสัตว์ทั้งปวงที่ออกจากเรือ คือสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในแผ่นดิน 11 เราจะตั้งพันธสัญญาของเราไว้กับพวกเจ้าว่าจะไม่ทำลายมนุษย์และสัตว์ทั้งปวงโดยให้น้ำท่วมอีก และจะไม่ให้มีน้ำมาท่วมทำลายแผ่นดินอีกต่อไป” 12 อัลลอฮฺทรงบอกว่า “นี่แหละเป็นเครื่องหมายแห่งพันธสัญญา ซึ่งเราให้ไว้ระหว่างเรากับพวกเจ้า และกับสัตว์มีชีวิตทั้งปวงที่อยู่กับพวกเจ้าสืบไปทุกชั่วอายุ 13 คือเราตั้งรุ้งของเราไว้ที่เมฆ และรุ้งนั้นจะเป็นเครื่องหมายแห่งพันธสัญญาระหว่างเรากับโลก 14 เมื่อเราให้มีเมฆเหนือแผ่นดิน และมีรุ้งปรากฏขึ้นที่เมฆนั้น 15 เราจะระลึกถึงพันธสัญญาของเราที่ทำไว้ระหว่างเรากับพวกเจ้าและกับสิ่งที่มีชีวิต และสัตว์ทั้งปวง แล้วน้ำจะไม่ท่วมทำลายสัตว์ทั้งปวงอีกเลย 16 เมื่อมีรุ้งที่เมฆ เราจะดูรุ้งนั้น เพื่อระลึกถึงพันธสัญญานิรันดร์ระหว่างอัลลอฮฺกับสิ่งมีชีวิตและสัตว์ทั้งปวงซึ่งอยู่บนแผ่นดิน” 17 อัลลอฮฺทรงบอกแก่นบีนูหฺว่า “นี่แหละเป็นเครื่องหมายแห่งพันธสัญญาที่เราได้ตั้งไว้ระหว่างเรากับสัตว์ทั้งปวงซึ่งอยู่บนแผ่นดิน”
นบีนูหฺกับบุตร
18 บุตรของนบีนูหฺซึ่งออกมาจากเรือชื่อ เชม ฮาม และยาเฟท ฮามเป็นบิดาของคานาอัน 19 สามคนนี้เป็นบุตรชายของนบีนูหฺ มนุษย์จึงกระจายออกไปทั่วแผ่นดินจากคนเหล่านี้
20 นบีนูหฺเริ่มเป็นคนทำสวนและปลูกองุ่น 21 แล้วท่านดื่มเหล้าองุ่นและเมา แล้วก็นอนเปลือยกายอยู่กลางเต็นท์ของท่าน 22 ฮามผู้เป็นบิดาคานาอันเห็นบิดาของเขาเปลือยกายอยู่ จึงบอกพี่ชายทั้งสองที่อยู่ภายนอก 23 เชมกับยาเฟทก็เอาผ้าพาดบ่าทั้งสองคนแล้วก็เดินถอยหลังเข้าไปปกปิดกายของบิดาที่เปลือยอยู่ โดยไม่ได้หันหน้าดูบิดาที่เปลือยกายอยู่นั้น 24 เมื่อนบีนูหฺสร่างเมาแล้ว และรู้ว่าบุตรสุดท้องทำกับท่านอย่างไร 25 จึงพูดว่า
“คานาอันจงถูกแช่ง
ให้เป็นทาสต่ำสุดของพี่น้อง”
26 ท่านกล่าวด้วยว่า
“อัลฮัมดุลลิลละ ผู้ทรงเป็นพระผู้เป็นเจ้าของเชม
และให้คานาอันเป็นทาสของเขาเถิด
27 ขออัลลอฮฺทรงเพิ่มพูนยาเฟทให้ทวียิ่งขึ้น
ให้เขาอาศัยอยู่ในเต็นท์ของเชม
และให้คานาอันเป็นทาสของเขาเถิด”
28 หลังน้ำท่วม นบีนูหฺมีชีวิตต่อไปอีก 350 ปี 29 รวมอายุของนบีนูหฺได้ 950 ปี จึงสิ้นชีวิต
1ปฐก.1:28
2ลนต.7:26-27; 17:10-14; 19:26; ฉธบ.12:16, 23: 15:23
3อพย.20:13
4ปฐก.1:26
5ปฐก. 1:28
