อัล-เตารอต (ปฐมกาล) 8

เมื่อ​น้ำ​ลด

อัล‌ลอฮฺ​ทรง​ระลึก‍ถึง​นบี​นูหฺ​กับ​สิ่ง‍มี‍ชีวิต​ทั้ง‍หมด และ​สัตว์‍ใช้‍งาน​ทั้ง‍ปวง​ที่​อยู่​กับ​นบี​นูหฺ​ใน​เรือ จึง​ทรง​ทำ​ให้​ลม​พัด​ผ่าน​มา​เหนือ​แผ่น‍ดิน น้ำ​ก็​ลด‍ลง น้ำ‍พุ​ของ​น้ำ‍บา‌ดาล​และ​ช่อง‍ฟ้า​ทั้ง‍หลาย​ก็​ปิด ฝน​จาก​ฟ้า​ก็​หยุด น้ำ​ก็​ลด‍ลง​จาก​แผ่น‍ดิน​เรื่อยๆ เมื่อ​ล่วง​ไป 150 วัน​แล้ว น้ำ​ก็​ลด​ระดับ​ลง ณ วัน‍ที่​สิบ‍เจ็ด​ของ​เดือน​ที่​เจ็ด เรือ​ก็​ค้าง​อยู่​บน​เทือก‍เขา​อา‌รา‌รัต น้ำ​นั้น​ลด​ระดับ​ลง​เรื่อยๆ จน‍ถึง​เดือน​ที่​สิบ ใน​วัน‍ที่​หนึ่ง​เดือน​ที่​สิบ ก็​เห็น​บรร‌ดา​ยอด​ภูเขา

เมื่อ​ครบ 40 วัน​แล้ว นบี​นูหฺ​ก็​เปิด​หน้า‍ต่าง​ที่​ทำ​ไว้​ใน​เรือ ปล่อย​กา​ไป​ตัว‍หนึ่ง กา​ก็​บิน​ไป​และ​บิน​กลับ‍มา จน​น้ำ​ลด​แห้ง​จาก​แผ่น‍ดิน นบี​นูหฺ​ก็​ปล่อย​นก‍พิราบ​ตัว‍หนึ่ง เพื่อ​ดู​ว่า​น้ำ​ลด‍ลง‍ไป​จาก​แผ่น‍ดิน​แล้ว​หรือ​ยัง แต่​นก‍พิราบ​นั้น​ไม่​พบ​ที่​ที่​จะ​เกาะ​ได้ จึง​บิน​กลับ‍มา‍หา​นบี​นูหฺ​ที่​เรือ​เพราะ​น้ำ​ยัง​ท่วม​แผ่น‍ดิน​อยู่ นบี​นูหฺ​จึง​ยื่น‍มือ​ออก‍ไป​จับ​นก‍พิราบ​นั้น​มา‍หา​ท่าน​นำ​เข้า​ไป​ใน​เรือ 10 นบี​นูหฺ​เฝ้า‍คอย‍อยู่​อีก​เจ็ด​วัน จึง​ปล่อย​นก‍พิราบ​ไป​จาก​เรือ​อีก 11 เมื่อ​เวลา​เย็น​นก‍พิราบ​ก็​กลับ‍มา‍หา​นบี​นูหฺ และ​คาบ​ใบ​มะกอก​เขียว‍สด​มา​ด้วย นบี​นูหฺ​จึง​รู้​ว่า​น้ำ​ลด​จาก​แผ่น‍ดิน​แล้ว 12 นบี​นูหฺ​เฝ้า‍คอย‍อยู่​อีก​เจ็ด​วัน​หลัง‍จาก​นั้น​จึง​ปล่อย​นก‍พิราบ​ไป นก​นั้น​ไม่​กลับ‍มา‍หา​นบี​นูหฺ​อีก​เลย

13 เมื่อ​ถึง​วัน‍ที่​หนึ่ง​ของ​เดือน​ที่​หนึ่ง ปี​ที่​หก‍ร้อย‍เอ็ด น้ำ​ก็​แห้ง​จาก​แผ่น‍ดิน นบี​นูหฺ​เปิด​หลัง‍คา​ของ​เรือ​และ​มอง‍เห็น​ว่า​พื้น‍ดิน​แห้ง 14 เมื่อ​ถึง​วัน‍ที่​ยี่‍สิบ‍เจ็ด​เดือน​ที่​สอง​แผ่น‍ดิน​ก็​แห้ง​แล้ว 15 อัล‌ลอฮฺ​ทรงบอก​แก่​นบี​นูหฺ​ว่า 16 “เจ้า​จง​ออก‍ไป​จาก​เรือ ทั้ง​ภรรยา​ของ​เจ้า บุตร‍ชาย​ของ​เจ้า​และ​บุตร‍สะใภ้​ของ​เจ้า​ด้วย 17 จง​พา​สัตว์​ทุก​ชนิด​ที่​อยู่​กับ​เจ้า ที่​มี​เลือด‍เนื้อ คือ​นก สัตว์‍ใช้‍งาน และ​สัตว์‍เลื้อย‍คลาน​ทั้ง‍หมด​ที่​คลาน​บน​ดิน​ให้​ออก​ไป เพื่อ​จะ​ได้​แพร่‍พันธุ์​ทวี​ขึ้น​มาก‍มาย​บน​แผ่น‍ดิน” 18 นบี​นูหฺ​ก็​ออก​ไป​พร้อม​กับ​บุตร ภรรยา และ​บุตร‍สะใภ้ 19 สัตว์​ทุก​ชนิด​และ​สัตว์‍เลื้อย‍คลาน​ทั้ง‍หมด กับ​นก​และ​สัตว์​ที่​เคลื่อน‍ไหว​ไป​มา​บน​แผ่น‍ดิน​ทั้ง‍หมด​ก็​ออก‍ไป​จาก​เรือ​ตาม​พันธุ์​ของ​มัน

พระ‍สัญญา​ของ​อัล‌ลอฮฺ​ต่อ​นบี​นูหฺ

20 นบี​นูหฺ​สร้าง​แท่น​กระทำ​การ‍พลี​แด่​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​และ​เลือก​เอา​สัตว์‍ใช้‍งาน​ที่​สะอาด และ​นก​ที่​สะอาด​มา​เผา​เป็น​สิ่ง‍พลี​ถวาย​ที่​แท่น​นั้น 21 พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​ทรง​ได้​กลิ่น​ที่​โปรด‍ปราน​แล้ว ทรง​ดำ‌ริ​ใน​พระ‍ทัย​ว่า “เรา​จะ​ไม่​สาป​แผ่น‍ดิน​อีก‍ต่อ‍ไป แม้‍ว่า​มนุษย์​ไม่‍ดี เพราะ​เค้า‍ความ‍คิด​ใน​ใจ​ของ​มนุษย์​ล้วน​แต่​ร้าย​มา​ตั้ง‍แต่​เด็ก เรา​จะ​ไม่​ทำ‍ลาย​สิ่ง‍มี‍ชีวิต​ทั้ง‍ปวง​อีก ดัง​ที่​เรา​ได้​ทำ​แล้ว​นั้น 22 ตราบ‍ที่​แผ่น‍ดิน​ยัง​มี​อยู่ จะ​มี​ฤดู​หว่าน​กับ​ฤดู​เกี่ยว มี​เย็น​กับ​ร้อน มี​ฤดู​ร้อน​กับ​ฤดู​หนาว มี​วัน​และ​คืน​ตลอด‍ไป”


บทที่ 7  ►  บทที่ 9

Share

Your encouragement is valuable to us

Your stories help make websites like this possible.