อัล-เตารอต (ปฐมกาล) 15

พันธ‌สัญญา​ซึ่ง​อัลลอฮฺ​ทรง​ทำ​กับ​อิบ‌รอมฮฺ

ภาย‍หลัง​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​พระ‍ดำรัส​ของ​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​มา​ถึง​อิบ‌รอมฮฺ​คือ​นบี​อิบรอฮีม​ทาง​นิมิต​ว่า “อิบ‌รอมฮฺ​เอ๋ย เจ้า​อย่า​กลัว​เลย เรา​เป็น​โล่​ของ​เจ้า บำ‌เหน็จ​ของ​เจ้า​จะ​มาก‍มาย​นัก” อิบ‌รอมฮฺ​ตอบ​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​องค์‍เจ้า‍นาย พระ‍องค์​จะ​ทรง​ให้​อะไร​แก่​บ่าว? ด้วย‍ว่า​บ่าว​ยัง​ไม่‍มี​บุตร​เลย และ​เอ‌ลี‌เอ‌เซอร์​ชาว‍เมือง​ดา‌มัส‌กัส​คน​นี้ จะ​เป็น​ทา‌ยาท​ของ​บ่าว” แล้วอิบ‌รอมฮฺตอบอีก​ว่า “ขอ​พระ‍องค์​ทรง​ดู พระ‍องค์​ไม่‍ได้​ทรง​ให้​บุตร​แก่​บ่าว แล้ว​ขอ​ทรง​ดู คน​ที่​เกิด​ใน​บ้าน​ของ​บ่าว​ก็​จะ​เป็น​ผู้‍รับ‍มรดก​ของ​บ่าว” เวลา​นั้น​พระ‍ดำรัส​ของ​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​มา​ถึง​อิบ‌รอมฮฺ​ว่า “คน​นี้​จะ​ไม่‍ได้​เป็น​ผู้‍รับ‍มรดก​ของ​เจ้า แต่​บุตร‍ชาย​ที่​เกิด​จาก​เจ้า​จะ​เป็น​ผู้‍รับ‍มรดก​ของ​เจ้า” พระ‍องค์​จึง​พา​อิบ‌รอมฮฺ​ออก​มา​ข้าง‍นอก​แล้วทรงบอกว่า “มอง‍ดู​ฟ้า​สิ ถ้า​เจ้า​สามารถ​นับ​ดาว​ทั้ง‍หลาย​ได้ ก็​นับ​ไป” แล้ว​พระ‍องค์​ทรงบอก​กับ​ท่าน​ว่า “เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​จะ​เป็น​เช่น‍นั้น”1 อิบ‌รอมฮฺ​ก็​เชื่อ​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า ความ​เชื่อ​นั้น​พระ‍องค์​ทรง​ถือ‍ว่า​เป็น​ความ​ชอบ‍ธรรม​แก่​ท่าน2

แล้ว​พระ‍องค์ทรงบอกแก่​อิบ‌รอมฮฺ​ว่า “เรา​คืออัลลอฮฺ​ผู้​พา​เจ้า​ออก​จาก​เมือง​เออร์​ของ​ชาว​เคล‌เดีย เพื่อ​จะ​ยก​ดิน‍แดน​นี้​ให้​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​ของ​เจ้า” อิบ‌รอมฮฺ​ตอบ​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​องค์‍เจ้า‍นาย บ่าว​จะ​ทราบ​ได้​อย่าง‍ไร​ว่า จะ​ได้​ดิน‍แดน​นี้​เป็น​กรรม‍สิทธิ์?” พระ‍องค์​จึง​ทรงบอก​แก่​อิบ‌รอมฮฺ​ว่า “เอา​ลูก‍โค​ตัว‍เมีย​อายุ​สาม​ปี แพะ​ตัว‍เมีย​อายุ​สาม​ปี​และ​แกะ​ตัว‍ผู้​อายุ​สาม​ปี นก‍เขา​ตัว‍หนึ่ง​กับ​นก‍พิราบ​ตัว‍หนึ่ง​มา​ให้​เรา” 10 อิบ‌รอมฮฺ​จึง​นำ​สัตว์​ทั้ง‍หมด​เหล่า‍นี้​มา​มอบถวาย และ​ผ่า​ครึ่ง​วาง​ข้าง​ละ​ซีก​ตรง‍กัน แต่​ไม่‍ได้​ผ่า​ครึ่ง​นก 11 เมื่อ​ฝูง‍เหยี่ยว​บิน​ลง‍มา​ที่​ซาก‍สัตว์​เหล่า‍นั้น อิบ‌รอมฮฺ​ก็​ไล่​ไป​เสีย

12 เมื่อ​เวลา​ดวง‍อา‌ทิตย์​ใกล้​จะ​ตก อิบ‌รอมฮฺ​ก็​นอน‍หลับ‍สนิท เวลา​นั้น​ความ​กลัว​และ​ความ​มืด​อย่าง‍ยิ่ง​ก็​มา​ทับ‍ถม​อิบ‌รอมฮฺ 13 พระ‍องค์​จึง​ทรงบอกแก่​อิบ‌รอมฮฺ​ว่า “เจ้า​จง​รู้​แน่​เถิด​ว่า​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​จะ​เป็น​คน​ต่าง‍ด้าว​ใน​ดิน‍แดน​ซึ่ง​ไม่‍ใช่​ที่​ของ​พวก‍เขา และ​พวก‍เขา​จะ​ต้อง​รับ‍ใช้​ชาว‍เมือง​นั้น ชาว‍เมือง​นั้น​จะ​กด‍ขี่​เขา​ถึง​สี่‍ร้อย​ปี3 14 ส่วน​ชน‍ชาติ​ที่​เขา​รับ‍ใช้​อยู่​นั้น เรา​จะ​พิพาก‌ษา​ลง‍โทษ ต่อ‍มา​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​จะ​ออก​มา พร้อม​กับ​ทรัพย์‍สมบัติ​มาก‍มาย4 15 ฝ่าย​เจ้า​จะ​ไป​ยัง​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เจ้า​อย่าง​สงบ เขา​จะ​ฝัง‍ศพ​เจ้า​เมื่อ​เจ้า​ชรา​มาก​แล้ว 16 ใน​ชั่ว‍อายุ​ที่​สี่ เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​จะ​กลับ‍มา​ที่‍นี่​อีก ด้วย‍ว่า​ความ​บาป‍ชั่ว​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์​ยัง​ไม่​ครบ‍ถ้วน”

17 เมื่อ​ดวง‍อา‌ทิตย์​ตก​และ​มืด‍มิด​ก็​มี​เตา​ที่​ควัน​พลุ่ง​อยู่ และ​คบ‍เพลิง​เลื่อน‍ลอย​มา​ระหว่าง​กลาง​ซีก​สัตว์​เหล่า‍นั้น 18 ใน​วัน‍นั้น​พระ‍ผู้‍เป็น‍เจ้า​ทรง​ทำ​พันธ‌สัญญา​กับ​อิบ‌รอมฮฺ​ว่า “เรา​มอบ​ดิน‍แดน​นี้​ให้​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​แล้ว8 ตั้ง‍แต่​แม่‍น้ำ​อียิปต์​ไป​ถึง​แม่‍น้ำ​ใหญ่ คือ​แม่‍น้ำ​ยู‌เฟร‌ติส 19 ทั้ง​แผ่น‍ดิน​คน​เค‌ไนต์ คน​เค‌นัส และ​คน​ขัด‌โม‌ไนต์ 20 กับ​คน​ฮิต‌ไทต์ คน​เป‌ริส‌ซี คน​เร‌ฟา‌อิม 21 คน​อา‌โม‌ไรต์ คน​คา‌นา‌อัน คน​เกอร์‌กา‌ชี​และ​คน​เย‌บุส​ด้วย”


1 รม.4:18; ฮบ.11:12

2 รม.4:3; กท.3:6; ยก.2:23

3อพย.1:1-14; กจ.7:6

4อพย.12:40-41; กจ.7:7

5กจ.7:5

บทที่ 14  ►  บทที่ 16

Share

Your encouragement is valuable to us

Your stories help make websites like this possible.