ท่านอีซาเป็นเถาองุ่นแท้
1 “เราเป็นเถาองุ่นแท้ และองค์อุปถัมภ์ของเราทรงเป็นผู้ดูแลสวน 2 แขนงทุกแขนงในเราที่ไม่ออกผล พระองค์ก็ทรงตัดทิ้งเสีย และแขนงทุกแขนงที่ออกผล พระองค์ก็ตัดแต่ง1เพื่อให้ออกผลมากขึ้น 3 พวกท่านได้รับการชำระให้สะอาด2แล้วด้วยถ้อยคำที่เรากล่าวกับท่าน 4 จงติดสนิทอยู่กับเราและเราติดสนิทอยู่กับพวกท่าน แขนงจะออกผลเองไม่ได้นอกจากจะติดสนิทอยู่กับเถา พวกท่านก็เช่นเดียวกันจะเกิดผลไม่ได้นอกจากจะติดสนิทอยู่กับเรา 5 เราเป็นเถาองุ่น พวกท่านเป็นแขนง คนที่ติดสนิทอยู่กับเราและเราติดสนิทอยู่กับเขา คนนั้นจะเกิดผลมาก เพราะว่าถ้าแยกจากเราแล้วพวกท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย 6 ถ้าใครไม่ได้ติดสนิทอยู่กับเรา คนนั้นก็จะเหมือนแขนงที่ต้องถูกตัดทิ้งเสีย แล้วก็เหี่ยวแห้งไป และถูกเก็บเอาไปเผาไฟ 7 ถ้าพวกท่านติดสนิทอยู่กับเราและถ้อยคำของเราติดสนิทอยู่กับท่านแล้ว ท่านจะดุอาอ์ขอสิ่งใดที่ท่านปรารถนา ก็จะได้สิ่งนั้น 8 องค์อุปถัมภ์ของเราทรงได้รับพระเกียรติเพราะเหตุนี้ คือเมื่อพวกท่านเกิดผลมากและเป็นสาวกของเรา 9 องค์อุปถัมภ์ทรงรักเราอย่างไร เราก็รักพวกท่านอย่างนั้น จงติดสนิทอยู่กับความรักของเรา 10 ถ้าพวกท่านประพฤติตามคำบัญชาของเรา ท่านก็จะติดสนิทอยู่กับความรักของเรา เหมือนอย่างที่เราประพฤติตามคำบัญชาขององค์อุปถัมภ์และติดสนิทอยู่กับความรักของพระองค์ 11 เราบอกสิ่งเหล่านี้กับพวกท่าน เพื่อให้ความยินดีของเราอยู่ในท่าน และให้ความยินดีของท่านเต็มเปี่ยม
12 “คำบัญชาของเราคือให้พวกท่านรักกันและกัน3 เหมือนอย่างที่เรารักท่าน 13 ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่านี้ คือการสละชีวิตเพื่อมิตรสหายของตน 14 ถ้าพวกท่านประพฤติตามที่เราสั่ง ท่านก็จะเป็นมิตรสหายของเรา 15 เราจะไม่เรียกพวกท่านว่าบ่าวอีก เพราะบ่าวไม่ทราบว่านายทำอะไร แต่เราเรียกท่านว่ามิตรสหาย เพราะว่าทุกสิ่งที่เราได้ยินจากองค์อุปถัมภ์ เราสำแดงแก่พวกท่านแล้ว 16 ท่านไม่ได้เลือกเรา แต่เราเลือกพวกท่านและแต่งตั้งท่านให้ไปเกิดผลและเพื่อให้ผลของท่านคงอยู่ เพื่อว่าเมื่อพวกท่านขอดุอาอ์สิ่งใดต่อองค์อุปถัมภ์ในนามของเรา พระองค์จะประทานสิ่งนั้นแก่ท่าน 17 สิ่งที่เราสั่งพวกท่านไว้ก็คือ จงรักกันและกัน
ความเกลียดชังของโลกดุนยา
18 “ถ้าโลกดุนยาเกลียดชังพวกท่าน ก็จงรู้ว่าโลกดุนยาเกลียดชังเราก่อน 19 ถ้าพวกท่านเป็นของโลกดุนยา โลกดุนยาก็ย่อมจะรักคนที่เป็นของโลกดุนยาเอง แต่เพราะท่านไม่ได้เป็นของโลกดุนยา คือเราเลือกท่านออกจากโลกดุนยา เพราะเหตุนี้โลกดุนยาจึงเกลียดชังท่าน 20 จงระลึกถึงคำที่เรากล่าวกับพวกท่านแล้วว่า ‘บ่าวไม่ได้เป็นใหญ่กว่านาย’4 ถ้าพวกเขาข่มเหงเรา เขาก็จะข่มเหงพวกท่านด้วย ถ้าเขาปฏิบัติตามคำของเรา พวกเขาก็จะปฏิบัติตามคำของพวกท่านด้วย 21 แต่เขาจะทำทุกสิ่งเหล่านี้แก่พวกท่านเพราะนามของเรา เพราะเขาไม่รู้จักผู้ทรงส่งเรามา 22 ถ้าเราไม่ได้มาสั่งสอนพวกเขา เขาก็คงจะไม่มีบาป แต่เดี๋ยวนี้พวกเขาไม่มีข้อแก้ตัวในเรื่องบาปของเขา 23 คนที่เกลียดชังเราก็เกลียดชังองค์อุปถัมภ์ของเราด้วย 24 ถ้าในท่ามกลางพวกเขา เราไม่ได้ทำสิ่งซึ่งไม่มีคนอื่นทำเลย พวกเขาก็จะไม่มีบาป แต่เดี๋ยวนี้เขาเห็นและเกลียดชังทั้งตัวเราและองค์อุปถัมภ์ของเรา 25 ทั้งนี้ก็เพื่อจะได้เป็นจริงตามที่เขียนไว้ในคัมภีร์บริสุทธิ์ที่ว่า ‘เขาเกลียดชังเราโดยไม่มีสาเหตุ5’ 26 แต่เมื่อองค์ผู้ช่วยมา ซึ่งเป็นผู้ที่เราจะส่งจากองค์อุปถัมภ์มาหาพวกท่าน คือรุฮุลลอฮ์แห่งสัจธรรมซึ่งมาจากองค์อุปถัมภ์นั้น พระองค์จะทรงเป็นพยานให้เรา 27 และพวกท่านก็จะเป็นพยานให้แก่เราด้วย เพราะว่าพวกท่านอยู่กับเราตั้งแต่เราเริ่มทำสิ่งต่างๆ แล้ว
1 แปลได้อีกว่า ทรงชำระให้สะอาด
2 แปลได้อีกว่า พวกท่านถูกตัดแต่ง
3 ยะหฺยา 13:34; 15:17; 1 ยะหฺยา 3:23; 2 ยะหฺยา 5
4 มธ.10:24; ลก.6:40; ยะหฺยา 13:16
5 ซาบูรฺ 35:19; 69:4
