นบียูสุฟและภรรยาของโปทิฟาร์
1 นบียูสุฟถูกพาลงไปยังอียิปต์ แล้วโปทิฟาร์ขุนนางของฟิรอาวน์ ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ซึ่งเป็นคนอียิปต์ซื้อท่านไว้จากมือของพวกคนของนบีอิสมาอีลที่พาท่านมาที่นั่น 2 พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่กับนบียูสุฟ1 ท่านจึงประสบความสำเร็จ ท่านอยู่ในบ้านคนอียิปต์นายของท่าน 3 นายของท่านก็เห็นว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่กับท่าน และพระผู้เป็นเจ้าทรงให้การงานทุกอย่างที่มือท่านทำสำเร็จ 4 นบียูสุฟเป็นที่โปรดปรานของนาย และท่านรับใช้นาย นายก็ตั้งให้เป็นผู้ดูแลบ้าน และมอบทุกสิ่งที่เขามีไว้ในมือของท่าน 5 ตั้งแต่โปทิฟาร์ตั้งนบียูสุฟให้เป็นผู้ดูแลบ้านและทุกสิ่งที่เขามีแล้ว พระผู้เป็นเจ้าก็ประทานพรแก่ครอบครัวของคนอียิปต์นั้นเพราะเห็นแก่นบียูสุฟ และพรของพระผู้เป็นเจ้ามาเหนือทุกสิ่งซึ่งเขามี ทั้งในบ้านและในนา 6 เขามอบของทุกอย่างของเขาไว้ในความดูแลของนบียูสุฟ เมื่อมีท่านแล้ว เขาก็ไม่ได้เอาใจใส่สิ่งใดเลย เว้นแต่อาหารที่เขารับประทาน
นบียูสุฟนั้นรูปร่างหน้าตาดี 7 อยู่มาภายหลัง ภรรยาของนายจ้องมองนบียูสุฟ และชวนว่า “มานอนกับฉันเถิด” 8 แต่ท่านปฏิเสธ และตอบกับภรรยาของนายว่า “คิดดูเถิด เมื่อมีข้าพเจ้า นายก็ไม่ได้ห่วงสิ่งใดซึ่งอยู่ในบ้านเรือน นายได้มอบของทุกอย่างที่มีอยู่ไว้ในมือข้าพเจ้า 9 ในบ้านนี้นายก็ไม่ใหญ่กว่าข้าพเจ้า นายไม่ได้หวงสิ่งใดจากข้าพเจ้า เว้นแต่ตัวท่านเพราะเป็นภรรยาของนาย ข้าพเจ้าจะทำความชั่วร้ายใหญ่หลวงนี้ และทำบาปต่ออัลลอฮฺอย่างไรได้?” 10 แม้นางชวนนบียูสุฟวันแล้ววันเล่า ท่านก็ไม่ยอมฟังนางคือที่จะไปนอนกับนางหรืออยู่ด้วยกันกับนาง 11 วันหนึ่งท่านเข้าไปในบ้านเพื่อทำงานของท่าน ไม่มีชายประจำบ้านคนใดอยู่ในนั้น 12 นางก็คว้าผ้าพันตัวของท่านไว้ แล้วพูดว่า “มานอนกับฉันเถิด” แต่ท่านทิ้งผ้าพันตัวไว้ในมือนาง หนีออกไปข้างนอก 13 เมื่อนางเห็นว่าท่านทิ้งผ้าพันตัวไว้ในมือของนาง หนีไปข้างนอกแล้ว 14 นางก็ร้องเรียกพวกผู้ชายประจำบ้านของนางมาบอกว่า “ดูซิ นายเอาคนฮีบรูมาเพื่อเหยียดหยามพวกเรา มันเข้ามาหาจะนอนกับฉัน แต่ฉันร้องเสียงดัง 15 เมื่อมันได้ยินฉันส่งเสียงร้องขึ้น มันก็ทิ้งผ้าพันตัวไว้กับฉัน หนีออกไปข้างนอก” 16 แล้วนางก็เก็บผ้าพันตัวไว้ใกล้ตัวจนนายของท่านกลับมาบ้าน 17 แล้วนางก็บอกกับเขาดังนี้ “ทาสฮีบรูที่ท่านนำมาไว้นั้นเข้ามาหาจะเหยียดหยามฉัน 18 เมื่อฉันส่งเสียงร้องขึ้น มันก็ทิ้งผ้าพันตัวไว้กับฉัน หนีออกไปข้างนอก”
19 เมื่อนายของท่านได้ฟังคำบอกเล่าของภรรยาว่า “ทาสของท่านทำกับฉันดังนั้น” ก็โกรธนัก 20 จึงเอานบียูสุฟไปไว้ในคุกที่ขังนักโทษหลวง ท่านก็ถูกขังอยู่ที่นั่น 21 แต่ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่กับนบียูสุฟ2 ทรงสำแดงความรักมั่นคงต่อท่าน และทรงให้พัศดีโปรดปรานท่าน 22 พัศดีก็มอบนักโทษทั้งหมดในเรือนจำไว้ในความดูแลของนบียูสุฟ การงานที่ทำในที่นั้นทุกอย่างนบียูสุฟเป็นผู้ทำ 23 พัศดีไม่ต้องดูการงานทุกอย่างที่นบียูสุฟดูแล เพราะพระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่กับท่าน และพระผู้เป็นเจ้าก็ทรงทำให้สิ่งที่ท่านทำนั้นสำเร็จ
1กจ.7:9
2กจ.7:9
