ความบาปครั้งแรกและการลงโทษ
1 งูนั้นเป็นสัตว์ที่มีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าสัตว์ป่าทั้งหลายที่พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงสร้างขึ้น1 มันถามหญิงนั้นว่า “จริงหรือ? ที่อัลลอฮฺทรงสั่ง ว่า ‘ห้ามพวกเจ้ากินผลจากต้นไม้ทุกต้นในสวนนี้’ ” 2 หญิงนั้นจึงตอบงูว่า “ผลของต้นในสวนนี้เรากินได้ 3 เว้นแต่ผลของต้นไม้ที่อยู่กลางสวนนั้น อัลลอฮฺทรงสั่งว่า ‘ห้ามพวกเจ้ากินและแตะต้องเลย มิฉะนั้นพวกเจ้าจะตาย’ ” 4 งูจึงพูดกับหญิงนั้นว่า “พวกเจ้าจะไม่ตายแน่ 5 เพราะอัลลอฮฺทรงรู้อยู่ว่า พวกเจ้ากินผลจากต้นไม้นั้นวันใด ตาของพวกเจ้าจะสว่างขึ้นในวันนั้น แล้วพวกเจ้าจะเป็นเหมือนอย่างอัลลอฮฺ คือรู้ความดีและความชั่ว” 6 เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าต้นไม้นั้นดีน่ากิน ทั้งเป็นต้นไม้น่าปรารถนาที่ทำให้เกิดปัญญา จึงเก็บผลไม้นั้นมากิน แล้วส่งให้สามีที่อยู่กับเธอกินด้วย เขาก็กิน 7 ตาของเขาทั้งสองคนก็สว่างขึ้น จึงรู้ว่าพวกเขาเปลือยกายอยู่ ก็เอาใบมะเดื่อมาเย็บเป็นเครื่องปกปิดกายไว้
8 เวลาเย็นวันนั้น เขาทั้งสองได้ยินเสียงพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงดำเนินอยู่ในสวน ชายนั้นกับภรรยาของเขาก็ซ่อนตัวอยู่ในหมู่ต้นไม้กลางสวน ให้พ้นจากพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺ 9 พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงเรียกชายนั้นและทรงถามว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน?” 10 ชายนั้นตอบว่า “บ่าวได้ยินเสียงของพระองค์ในสวนก็กลัว เพราะบ่าวเปลือยกายอยู่ จึงได้ซ่อนตัวเสีย” 11 พระองค์จึงทรงถามว่า “ใครบอกเจ้าว่าเจ้าเปลือยกาย? เจ้ากินผลจากต้นไม้ที่เราสั่งไม่ให้กินนั้นแล้วหรือ?” 12 ชายนั้นตอบว่า “หญิงที่พระองค์ประทานให้อยู่กับบ่าว เธอส่งผลจากต้นไม้นั้นให้บ่าว บ่าวจึงกิน” 13 พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงถามหญิงนั้นว่า “นี่เจ้าทำอะไรลงไป?” หญิงนั้นตอบว่า “งูนั้นล่อลวงบ่าว2 บ่าวจึงกิน” 14 พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺจึงทรงสั่งงูว่า
“เพราะเหตุที่เจ้าทำเช่นนี้
เจ้าจะต้องถูกสาปแช่งมากกว่าสัตว์ใช้งานและสัตว์ป่าทั้งปวง
จะต้องเลื้อยไปด้วยท้อง
จะต้องกินผงคลีดินตลอดชีวิตของเจ้า
15 เราจะให้เจ้ากับหญิงนี้เป็นศัตรูกัน3
ทั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้า และพงศ์พันธุ์ของนางด้วย
เขาจะทำให้หัวของเจ้าแหลก
และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของเขาฟกช้ำ”
16 พระองค์ทรงสั่งหญิงนั้นว่า
“เราจะเพิ่มความทุกข์ลำบากมากขึ้นแก่เจ้า
ในเมื่อเจ้ามีครรภ์ เจ้าจะคลอดบุตรด้วยความเจ็บปวด
ถึงกระนั้น เจ้าจะยังปรารถนาในสามีของเจ้า
และเขาจะปกครองตัวเจ้า”
17 พระองค์จึงทรงสั่งชายนั้นว่า
“เพราะเหตุเจ้าเชื่อฟังคำพูดของภรรยา
และกินผลจากต้นไม้ที่เราสั่งไม่ให้กินผลจากต้นนั้น แผ่นดินจึงต้องถูกสาปเพราะเจ้า
เจ้าจะต้องหากินบนแผ่นดินด้วยความทุกข์ลำบากตลอดชีวิต
18 ต้นไม้และพืชที่มีหนามจะงอกขึ้นบนดินแก่เจ้า4
และเจ้าจะกินพืชตามท้องทุ่ง
19 เจ้าจะต้องหากินด้วยเหงื่ออาบหน้า
จนเจ้ากลับไปเป็นดิน
เพราะเจ้าถูกนำมาจากดิน
เจ้าเป็นผงคลีดิน
และเจ้าจะกลับเป็นผงคลีดินดังเดิม”
20 นบีอาดัม5เรียกภรรยาของท่านว่า “เฮาวาฮ์”6 เพราะนางเป็นมารดาของสิ่งมีชีวิตทั้งปวง 21 พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงทำเสื้อด้วยหนังสัตว์ให้นบีอาดัมและภรรยาของท่านสวมปกคลุมกาย
22 แล้วพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงรำพึงว่า “ดูสิ มนุษย์กลายเป็นเหมือนผู้หนึ่งในพวกเราแล้ว โดยที่รู้ความดีและความชั่ว บัดนี้ อย่าปล่อยให้เขายื่นมือไปหยิบผลจากต้นไม้แห่งชีวิต7มากินด้วย แล้วมีอายุยืนชั่วนิรันดร์” 23 เพราะฉะนั้นพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺจึงทรงไล่เขาออกไปจากสวนเอเดน ให้เพาะปลูกบนดินซึ่งใช้สร้างเขาขึ้นมา8 24 พระองค์ทรงขับไล่ชายนั้นออกไป และทรงตั้งเหล่าเครูบ9ทางด้านทิศตะวันออกของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงอันหนึ่งที่หมุนได้ไว้เฝ้าทางที่จะไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิตนั้น
1วว.12:9; 20:2
22 คร.11:3; 1ทธ.2:14
3วว.12:17
4ฮบ.6:8
5แปลว่า มนุษย์
6ชื่อนี้เหมือนคำที่แปลว่า มีชีวิตอยู่
7วว.22:14
8ภาษาฮีบรูแปลตรวตัวว่า ดินซึ่งเขาถูกนำออกมานั้น
9ทางด้านทิศตะวันออกของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงอันหนึ่งที่หนุมได้ไว้เฝ้าทางที่จะไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิตนั้น
